Nowe zasady zawierania umów o pracę na czas określony 2016

Nowe zasady zawierania umów o pracę na czas określony w 2016 r.

Dzisiaj wchodzą w życie nowe zasady zawierania umów terminowych o pracę. Możliwość przedłużania ich została ograniczona do 33 miesięcy.Łączny okres zatrudnienia na umowy terminowe między tymi samymi stronami nie będzie mógł być dłuższy niż 33 miesiące.

Niezależnie od okresu, liczba tych umów nie będzie mogła przekraczać trzech – czwarta z mocy ustawy stanie się umową na czas nieokreślony. Wcześniej będzie można zawrzeć umowę na okres próbny, nie dłuższy niż 3 miesiące.
Oznacza to, że maksymalnie po trzech latach – licząc z umową próbną – umowy terminowe będą zmieniane z mocy prawa na zawarte na czas nieokreślony.

Nowela daje prawo pracodawcy przedłużyć umowę na dłuższy okres, „gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie”. O takich dłuższych umowach będzie trzeba jednak informować Państwową Inspekcję Pracy. Wyjątkami od limitu mogą też być umowy okresowe zawierane na czas określony w celu m.in.: zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności; wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym; wykonywania pracy przez okres kadencji.

Okres wypowiedzenia

Od poniedziałku zmienia się też okres wypowiedzenia umów o pracę na czas określony. Będzie on teraz zależny od czasu zatrudnienia u danego pracodawcy; tak jak jest obecnie w przypadku umów o pracę na czas nieokreślony.

Okresy wypowiedzenia będą takie same jak dla umów na czas nieokreślony, a więc:

— 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy

–1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;

— 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

Do tej pory okres wypowiedzenia umów terminowych wynosił dwa tygodnie, niezależnie od czasu, na jaki zostały zawarte. W marcu 2014 r. Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że dwutygodniowy okres wypowiedzenia dla umów terminowych bez względu na długość zatrudnienia jest dyskryminujący.

Ustawa poprawia też sytuację kobiet w ciąży zatrudnionych na umowy na czas określony. Zakłada, że umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, zostaje przedłużona do dnia porodu. Po porodzie matce przysługuje prawo do zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia – rozwiązaniu umowy o pracę.

Poza tym, nowy art. 25 (1) § 4 pkt 4) wprowadza tzw. „umowy obiektywnie uzasadnione”, a więc takie w których pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie, dla których zawiera umowę na czas określony dłuższy niż 33 miesiące, bądź 4 umowę na czas określony z tym samym pracownikiem. W tym przypadku pracodawca ma obowiązek zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o zawarciu takie umowy wraz ze wskazaniem przyczyn jej zawarcia w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia. Niespełnienie obowiązku informacyjnego może skutkować nałożeniem kary grzywny w wysokości od 1.000 zł do 30.000 zł (art. 281 k.p.).